Słowo Życia  Kwiecień 2013

«Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego» (Jk 5, 9).

         Aby lepiej zrozumieć Słowo życia proponowane nam w tym miesiącu, trzeba wziąć  pod   uwagę  okoliczności,   które   skłoniły   Apostoła   do   ich   napisania.   Były  to negatywne      zjawiska     zdarzające    się  we   wspólnotach     chrześcijańskich,     do   których  skierowany       jest  list św.  Jakuba    Apostoła.    Chodziło     o  zgorszenie,    o  nierówność  społeczną,   egoistyczne   używanie   bogactw,   wykorzystywanie   robotników,   o   wiarę

wyrażającą się bardziej w słowach niż w czynach ... . Wszystko to rodziło wzajemne  niechęci i urazy, wywołując niepokój w całej wspólnocie.

«Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego» (Jk 5, 9).

         Już w   czasach apostolskich można więc było zauważyć to, co również dziś  obserwujemy w naszych wspólnotach. Największymi trudnościami w życiu wiarą nie  są najczęściej   te,   które   przychodzą z   zewnątrz,   to   znaczy  od  świata,   ale   raczej   te,  które powstają wewnątrz - sytuacje i postępowanie nasze i naszych braci, które nie są  w     zgodzie    z   ideałem     chrześcijańskim.      A    to  wywołuje      poczucie     niepokoju,  nieufności, konsternację.

«Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego» (Jk 5, 9).

         Jeśli    jednak    te   wszystkie     mniej     lub   bardziej    poważne       sprzeczności  i niekonsekwencje        mają  swe    korzenie    w   wierze    niedojrzałej   i  w  bardzo    jeszcze  niedoskonałej miłości do Boga i do bliźniego, to pierwszą reakcją chrześcijanina nie  powinna być niecierpliwość i zawziętość, lecz postawa, jakiej uczy Jezus. On żąda  cierpliwego wyczekiwania,   wyrozumiałości   i   miłosierdzia,   aby   mógł   rozwinąć  się

zalążek dobra, które zostało w nas zasiane, jak to objaśnia przypowieść o chwaście  (Mt 13, 24-30.36-43).

«Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego» (Jk 5, 9).

         Jak   więc   praktykować Słowo  życia   tego   miesiąca?   Stawia   ono   przed   nami  trudny   aspekt    życia   chrześcijańskiego.      My   także   należymy   do     różnych    wspólnot  (rodziny, parafii, środowiska pracy, różnych stowarzyszeń i społeczności świeckich),  w   których   niestety  może   dojść do   wielu   przejawów   naszym   zdaniem   niedobrych   -  w sposobach   widzenia   czy  w   postępowaniu   osób   i tego konsekwencjach, które nas  zasmucają i budzą odrazę.

        Oto więc wiele okazji, by dobrze żyć Słowem życia tego miesiąca. Zamiast

szemrania     lub  potępienia   –  gdy  przyjdzie   taka  pokusa    –  bądźmy    tolerancyjni  i wyrozumiali,     a  potem    –  na  ile  to  możliwe    –   zastosujmy    także  braterskie  upomnienie. Przede wszystkim dajmy chrześcijańskie świadectwo, odpowiadając na  ewentualny       brak    miłości    lub   zaangażowania       innych,    większą  miłością  i zaangażowaniem z naszej strony.

                                                                             Chiara Lubich