(Iz 49,1-6)
Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan
już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym
mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie
strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą
moim, Izraelu, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: Próżno się
trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u
Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój
stał się moją siłą. teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od
urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu
Izraela. A mówił: "To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia
pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię
światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".
lub
(Rz 10,9-18)
Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim
uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. Bo
sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej
ustami - do zbawienia. Wszak mówi Pismo: żaden, kto wierzy w Niego, nie
będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden
jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim,
którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie
zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże
mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy
im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali
posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują
dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem
mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi
się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo
Chrystusa. Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi
rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa.
(Ps 19, 2-3. 4-5ab)
REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi
Niebiosa głoszą chwałę Boga
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.
(Mt 4,19)
Pójdzcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.
(Mt 4,18-22)
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci:
Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w
jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a
uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za
Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba,
syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem
naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast
zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.