Dzieje kościoła ewangelickiego p.w. Świętej Trójcy i gminy ewangelickiej w Rawiczu
W 1632 roku pierwsi protestanci, którzy zmuszeni byli do opuszczenia rodzinnych stron (Dolny Śląsk, Czechy, Morawy...) w czasie trwania wojny trzydziestoletniej, przybyli do Sierakowa, wchodzącego w skład dóbr A. O. Przyjemskiego.
24 III 1638 roku Król polski - Władysław IV Waza podpisał EDYKT LOKACYJNY dla miasta Rawicza. Władca wydał zezwolenie A. O. Przyjemskiemu na założenie miasta na prawie niemieckim, zatwierdził m.in. nazwę i herb Rawicza.
26 IV 1639 roku Adam Olbracht Przyjemski podpisał akt fundacyjny Rawicza. W długim dokumencie znaleźć można między innymi słowa dotyczące wyznaczenia miejsca na wybudowanie zboru, domu dla pastora, szkoły i cmentarza (ewangelickiego).
1639 roku powstał pierwszy zbór pod wezwaniem Świętej Trójcy.
W 1707 roku pożar miasta Rawicz. Zbór płonie. Niemiecki dziejopisarz zanotował: "W tym pożarze Dom Boży tak dalece spopielał, że spośród mocnego drzewa ani jednego kawałka węgla długości palca nie było ... ".
W 1726 roku zakończono budowę świątyni i możliwe było odprawianie nabożeństw.
28/29 V 1801 roku o godzinie 3 nad ranem wybuchł w mieście pożar, który strawił około 300 zabudowań, w tym 197 domów mieszkalnych i świątynię ewangelicką. Kościół spalił się doszczętnie. Do czasu odbudowy kościoła nabożeństwa odbywały się w rawickim ratuszu i w budynku strzelnicy. Podjęto decyzję o budowie nowego kościoła. Plany budowy nowej świątyni sporządził radca budowlany, znany architekt Karol Gotthard Langhans z Berlina.
1803 -1808 Budowa nowej świątyni. Budowla była kryta blachą i dachówką. Miała 43 metry długości, 25 metrów szerokości i 16 metrów wysokości. Hala wieżowa (kruchta) miała 9,60 x 16 metrów. Wieża była okrągła, murowana z drewnianą latarnią. Na frontonie umieszczono napis: "Kościół Świętej Trójcy na chwałę Bogu zbudowany w latach 1803 - 1808". W świątyni mogło znaleźć miejsce 2000 wiernych.
21 II 1808 roku nowy kościół został poświęcony.
25 IV 1915 roku trzeci pożar rawickiego kościoła ewangelickiego, spowodowany prawdopodobnie zaprószeniem ognia przez blacharzy. Spaliło się całkowicie wnętrze świątyni, spłonęły dach i wieża, stopiły i spaliły się organy, stopieniu uległy dzwony. Ze świątyni pozostały tylko wypalone mury obwodowe.
1915 -1918 Kolejna odbudowa kościoła ewangelickiego w Rawiczu ( "Bogu na chwałę...miastu na ozdobę" ). W 1915 roku (mimo trwającej wojny światowej) zostały opracowane plany rekonstrukcji świątyni. Dokonali tego architekci Klein i Wolff z Wrocławia oraz Pitt z Poznania. Koszt budowy wyniósł 0,5 miliona marek. Projektanci zachowali ogólny kształt (układ) świątyni, zaproponowany przez Langhansa w 1803 roku. Zmieniony został kształt dachu oraz w niewielkim stopniu wygląd wieży i całej budowli. Wykorzystano wypalone mury obwodowe, ale do rekonstrukcji, zamiast drewna, zastosowano żelazobeton. W owalnym wnętrzu ustawiono (wybudowano) ołtarz, pełniący równocześnie funkcję ambony (kanzel - altar) z płaskorzeźbami - odlewami: Zmartwychwstałego Chrystusa (w centrum), Świętych: Piotra z kluczem i Marka z ewangelią (po lewej) i Świętych: Pawła z mieczem i Łukasza z ewangeliarzem (po prawej).
W styczniu 1945 roku większość niemieckich mieszkańców Rawicza (w tym ostatni pastor, Paul Geddert z rodziną) została ewakuowana na zachód przez władze niemieckie (pozostałych powojenne władze zobowiązały do opuszczenia Rawicza krótko po zakończeniu działań wojennych). Zakończyła się działalność gminy ewangelickiej w Rawiczu. Świątynia przez krótki czas po wyzwoleniu Rawicza była punktem zbornym niemieckich jeńców. W tym okresie zniszczona (rozproszona) została część jej wyposażenia.
Dzieje kościoła poewangelickiego i parafii p.w. św. Andrzeja Boboli w Rawiczu po 1945 roku
30 marca 1946 roku - Zbór ewangelicki w Rawiczu został przekazany parafii katolickiej
28 września 1946 roku w sobotę, o godzinie 10.00 ksiądz Alojzy Becker poświęcił zbór - kościół rzymskokatolicki p.w. św. Andrzeja Boboli.
1946 - 1949 Opiekę nad kościołem sprawował administrator parafii p.w. Chrystusa Króla - ks. Alojzy Becker.
1949 - 1958 Kościołem św. Andrzeja Boboli, filialnym parafii farnej zarządzał jej proboszcz - ksiądz Wiktor Koperski.
1958 - 1968 Opiekunem i zarządzającym sprawami kościoła św. Andrzeja Boboli był ksiądz Stanisław Fołczyński - proboszcz parafii farnej.
1961, 1962 Do kościoła wprowadzono kopię obrazu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy; zaprowadzona została Nowenna do MBNP nabożeństwo odbywa się odtąd w każdą środę.
1968 - 1970 Opiekę nad świątynią sprawował ksiądz Alfons Sa1ewski - proboszcz rawickiej fary. Decyzją Generalnego Konserwatora Zabytków, kościół został wpisany do rejestru zabytków.
1 maja 1970 roku dekretem ks. Arcybiskupa Antoniego Baraniaka ustanowiony został przy kościele św. Andrzeja Boboli Ośrodek Duszpasterski (6800 wiernych), stanowiący zaczątek przyszłej parafii.
1970 - 1979 Proboszczem parafii p.w. św. Andrzeja Boboli był ksiądz Janusz Szajkowski.
1972 - grudzień Poświęcono (liturgię prowadził arcybiskup Antoni Baraniak) trzy nowe dzwony o imionach: "Andrzej Bobola", "Maryja" i "Maksymilian" i zawieszono je na wieży kościoła.
1973 W prezbiterium kościoła ustawiono stylowy ołtarz soborowy oraz lektorium (zastąpiły one dotychczasowe, prowizoryczne wyposażenie - wprowadzone postanowieniami Soboru Watykańskiego II).
1975 Gruntowny remont dachu i wieży kościoła (pokrycie blachą miedzianą kopuły wieży, pozłocenie kuli i wzmocnienie krzyża na szczycie wieży); remont elewacji zewnętrznej kościoła.
1976 Władze państwowe Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej ustosunkowały się pozytywnie do wniosku o utworzenie parafii, która została oficjalnie uznana. Do parafii należą mieszkańcy południowej części Rawicza oraz wsi: Dębno Polskie, Kąty, Folwark, Masłowo i Załęcze (Stosowny dekret władz kościelnych wszedł w życie 1 kwietnia 1976 roku).
13/14 X 1977 roku parafię nawiedziła kopia Obrazu Jasnogórskiego. Pamiątką peregrynacji jest kopia obrazu MB Częstochowskiej, znajdująca się w prezbiterium kościoła.
20 czerwca 1979 roku Proboszczem parafii p.w. św. Andrzeja Boboli został ksiądz Kazimierz Wylegała.
1981 Restauracja i unowocześnienie organów 30 września 1986 roku Ks. Biskup Stanisław Napierała poświęcił kaplicę p.w. Nawiedzenia MB w Dębnie Polskim.
1988 - 1995 Budowa Domu Parafialnego. Uroczystości poświęcenia obiektu dokonał Ks. Jerzy Stroba, Arcybiskup - Metropolita Poznański.
1997 Renowacja wnętrza świątyni, Odrestaurowane wnętrze zostało uroczyście poświęcone przez arcybiskupa Juliusza Paetza w dniu 5 grudnia 1998 roku.
1998 Remont elewacji kościoła, uwieńczony jej poświęceniem przez arcybiskupa Juliusza Paetza, w dniu 12 września 1999 roku. Dzieła renowacji wnętrza i elewacji świątyni pomyślane były jako wotum na Wielki Jubileusz 2000 - lecia Chrześcijaństwa
24 grudnia 2000 roku zamontowano zewnętrzne oświetlenie świątyni, przy pomocy specjalistycznego sprzętu, ufundowanego przez Urząd Miasta i Gminy Rawicz.
2002 - grudzień Parafia p.w. św. Andrzeja Boboli skupiała 10 872 mieszkańców.
16 maja 2003 roku Ksiądz Arcybiskup Stanisław Gądecki dokonał konsekracji kościoła.
